- brıgzloðo h̅o̅ epꞇ͛ þͥ ſe̅ ſıðaʀ mon ſagꞇ verða. Þeſſı ſveın̅ aͬ.* ꝩar ıſcola
ſeꞇꞇr ſem ſıðꝩenıa e͛ ꞇıl rıkra man̅a vꞇan-lanꝺz aꞇ laꞇa g͛a vıð boꝛn̅ ſíıƞ́ Meıſꞇarı...
- sendr, þá var hon svá búin, at hon hafði yfir sér tuglamöttul blán, ok var
settr steinum allt í
skaut ofan. Hon hafði á hálsi sér glertölur, lambskinnskofra...